(29)
عن أبىبصير و محمّدِبْنِ مُسلِمْ قالا: سَمِعْنا أَباعَبْدَاللَّهِعليهالسلام يَقُولُ: لايَكُونُ هذَا الْأَمْرُ حتّى يَذْهَبَ ثُلْثَا النّاسِ، فَقيلَ لَهُ: فَإِذا ذَهَبَ ثُلْثا النّاسِ فَما يَبقى؟ فَقالَعليهالسلام: أَماتَرضَوْنَ أَنْ تَكُونُوا الثُّلثَ الْباقى؟
ابوبصير و محمّدبن مسلم گفتند: از حضرت صادقعليهالسلام شنيديم كه مىفرمودند: تا دو سوّم مردم از بين نروند، امر ظهور واقع نشود؟ خدمتش عرضه شد: وقتى دو سوّم مردم از بين بروند چه باقى مىماند؟ فرمودند: دوست نداريد شما -جزء- يك سوّم باقيمانده باشيد؟
* يكى از نشانههاى زمان ظهور آن است كه دو سوّم مردم آن زمان با جنگ و بيمارى از بين بروند.
(30)
عن سُلَيْمانَبْنِ خالِد قال: سَمِعْتُ أَباعَبْدِاللَّهِعليهالسلام يَقُولُ: قُدّامَ الْقائَمِ مَوْتَتانِ: مَوْتٌ أَحْمَرٌ و موتٌ أبْيَضٌ، حتّى يَذْهَبَ مِنْ كُلِّ سِبْعَةٍ خَمْسَةٌ. الْموتُ الْأحْمَرُ: السَّيْفُ، وَ الْمَوْتُ الْأبْيَضُ: الطّاعُون .
سليمانبن خالد گفت: از حضرت صادقعليهالسلام شنيدم كه مىفرمودند: پيش از -ظهور حضرت- قائم دو نوع مرگ پيش خواهد آمد: مرگ سرخ و مرگ سفيد. تا اين كه پنج هفتم مردم بميرند. مرگ سرخ ، شمشير است؛ و مرگ سفيد، طاعون .
(31)
عنِ الْمُعَلَّىبنِ خُنَيْس، عن أبىعبداللَّهعليهالسلام قال: إِنّ أَمْرَ السُفياني مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتومِ، وَ خُرُوجُهُ في رَجَب.
معلّىبن خنيس از حضرت صادقعليهالسلام نقل كرد كه آن حضرت فرمودند: خروج سفيانى از امور قطعى است، و خروج او در ماه رجب خواهد بود .
* سفيانى به عثمانبن عنبسه گفته مىشود كه از نسل ابوسفيان ملعون است. او مظهر و جرثومه ناپاكى و تجاوز و ظلم است.
* از نشانههاى حتمى ظهور حضرت مهدىعليهالسلام آن است كه پيش از قيام حضرتش سفيانى خروج خواهد كرد.
(32)
عن أبيحَمْزةِ الثّمالي قال: قلتُ لأبيعبدِاللَّهِعليهالسلام: إنّ أباجعفرعليهالسلام كانَ يقول: إنَّ خروجَ السُّفيانى مِنَ الْأمْرِ الْمَحْتومِ؟ قال (لي): نَعَمْ، و اخْتلافُ وُلْدِ الْعَبّاسِ مِنَ الْمَحْتُومِ، وَ قَتْلُ النّفْسِ الزّكيّةِ مِنَ الْمَحْتُومِ، وَ خُرُوجُ الْقائِمِعليهالسلام مِنَ الْمَحْتُومِ. فَقُلْتُ لَهُ: كَيْفَ يَكُونُ (ذلك) النّداءُ؟ قال: يُنادى مُنادٍ مِنَ السّماءِ أَوّلَ النَّهارِ: أَلا إِنَّ الْحَقَّ في عليٍّ و شيعتِهِ، ثمّ ينادي إبليس لَعَنَهُ اللَّهُ في آخِرِ النّهار: أَلا اِنَّ الْحَقَّ فِي السُّفْيانيّ و شيعَتِهِ، فَيَرْتابُ عِنْدَ ذلِكَ الْمُبْطِلُونَ .
ابو حمزه ثمالى گفت: به حضرت صادقعليهالسلام عرضه داشتم: باقر العلومعليهالسلام مىفرمودند: خروج سفيانى از امور حتمى است. فرمودند: آرى. و اختلاف فرزندان عبّاس و كشته شدن نفس زكّيه و خروج قائم -آل محمّدعليهمالسلام- نيز از امور قطعى است. عرضه داشتم. ندا - ى آسمانى - چگونه است؟ فرمودند: يك منادى در اوّل روز از آسمان فرياد بر مىآورد كه آگاه باشيد حق در - ميان - علىعليهالسلام و شيعيان اوست. سپس در پايان همان روز شيطان (لعنة اللَّه عليه) ندا مىكند: با خبر باشيد كه حق در -ميان- سفيانى و پيروان اوست. در چنين وقتى آنان كه بر باطلند به ترديد مىافتند .
* از نشانههاى حتمى پيش از ظهور امام زمانعليهالسلام نداى آسمانى است. صبح منادى فرياد بر مىآورد كه حق با على عليهالسلام و پيروان اوست، و عصر همانروز شيطان بانگ برمىآورد كه حق با سفيانى و طرفداران اوست. و هرگز از ياد نبريم كه پيامبر اكرمصلى الله وعليه وآله فرمودهاند: -هميشه و در همه جا- »الْحقُّ مَعَ عَلىٍّ وَ عَلىٌّ مَعَ الْحَقِّ - حق با على و على با حق است« و هرگز از هم جدا نخواهند شد.
(33)
عن أبيبصير، عن أبيعبدِاللَّهِعليهالسلام قال: تَنْكَسِفُ الشّمْسُ لِخَمْسٍ مَضَيْنَ مِنْ شَهْرِ رَمَضان قَبْلَ قيامِ الْقائِمِعليهالسلام .
ابوبصير گفت: امام صادقعليهالسلام فرمودند: پيش از قيام قائم -آل محمّدعليهمالسلام- خورشيد در روز پنجم ماه رمضان خواهد گرفت .
* دروغگويانى كه مدّعى مهدويّت هستند، نشانههاى قطعى پيش از ظهور را چگونه توجيه مىكنند؟
(34)
عن أبيبصير، عن أبيعبدِاللَّهِ عليهالسلام قال: كُلُّ رايَةٍ تُرفَعُ قَبلَ قيامِ الْقائِم، فَصاحبُها طاغوت يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ .
ابوبصير گفت: حضرت امام صادقعليهالسلام فرمودند: هر پرچمى كه -به علامت قيام- قبل از قيام قائم آل محمّدعليهمالسلام برافراشته شود صاحب آن پرچم طاغوت است كه غير خداى عزّ و جلّ مورد پرستش واقع مىشود .
* امام زمانعليهالسلام با پرچم پيامبر اكرمصلى الله وعليه وآله و شمشير حضرت علىعليهماالسلام قيام مىكند.
* بر افراشتن پرچم به معناى جنگ به راه انداختن است؛ و اين امر اختصاص به امام زمان حضرت مهدىعليهالسلام دارد.
* شيعيان مجاز نيستند همراه كسى كه قيام كرده همچون زيد قيام كنند، گرچه قيام كننده مردم را به امام زمانعليهالسلام دعوت كند. زيرا امامان معصوم ما عليهمالسلام فرمودهاند كه ما از او راضى نيستيم، چون امر ما را اطاعت نمىكند.
(35)
عن هِشامِبنِ سالِمٍ، عن أبيعبدِاللَّهعليهالسلام قال: يَقُومُ الْقائِمُ و لَيْسَ لِأَحَدٍ في عُنُقِهِ عَهْدٌ و لا عَقْدٌ و لا بَيْعَةٌ .
هشام بن سالم گفت: حضرت صادقعليهالسلام فرمودند: قائمعليهالسلام قيام مىكند در حالىكه هيچكس بر گردن او نه پيمانى دارد و نه قراردادى و نه بيعتى .
* در زمان ظهور حضرت مهدىعليهالسلام هيچ امرى مانع اجراى عدالت و سركوبى ستمگران و نابودى كافران و مشركان و منافقان نمىشود.
* امام زمانعليهالسلام با هيچ فردى پيمان نبسته كه او را در ظلم و جورش مهلت دهد، و با حاكمى بيعت نكرده كه در حكومت او قيام نكند.
(36)
عن أَبانِبنِ تَغْلِب قال: قال أبوعبدِاللَّهعليهالسلام: أوّلُ مَنْ يُبايِعُ الْقائِمَعليهالسلام جبرئيل، يَنْزِلُ في صُورَةِ طَيْرٍ أَبْيَضٍ فَيُبايِعُهُ، ثُمَّ يَضَعُ رِجْلاً عَلى بَيْتِ اللَّهِ الْحَرامِ وَ رِجْلاً عَلى بَيْتِ الْمُقَدَّس ثُمّ يُنادي بصوت طَلِقٍ تَسْمَعُهُ الْخَلائِقُ «أتى أمرُاللَّهِ فَلاتستعجلوه».
ابان بن تغلب گفت: حضرت صادقعليهالسلام فرمودند: نخستين كسى كه با قائم -آل محمّدعليهمالسلام- بيعت مىكند، جبرئيل -فرشته مقرّب خداوند- است كه به شكل پرندهاى سفيد از آسمان فرود مىآيد و با آن -حضرت- بيعت مىكند. پس از آن -جبرئيل- يك پاى خود را بر بيت اللَّه الحرام و پاى ديگر را بر بيت المقدس مىگذارد و با صدايى آشكار كه تمامى مخلوقات بشنوند ندا مىدهد: «فرمان خدا رسيد، براى آن شتاب مكنيد».
* همه مخلوقات در انتظار وعده پيروزى حق بر باطلند.
* فرشتگان الهى در انتظار ظهور امام زمانعليهالسلام مىباشند تا امر خدا بر همه چيز غلبه كند.
(37)
عن أبانِبنِ تَغْلِب قال: قال أبوعبدِاللَّهعليهالسلام: كَأَنّى أَنْظُرُ إلَى الْقائِمِعليهالسلام على ظَهْرِ النّجَفِ، فَإذَا اسْتَوى عَلى ظَهْرِ النَّجَفِ رَكِبَ فَرَساً أَدْهَمَ أَبْلَقَ، بَيْنَ عَيْنَيْهِ شِمْراخٌ ثُمَّ يَنْتَفِضُ بِهِ فَرَسُهُ، فَلايَبْقى أَهْلُ بَلْدَةٍ إلاّ وَ هُمْ يَظُنُّونَ أَنَّهُ مَعَهُمْ في بِلادِهِمْ، فَإِذا نَشَرَ رايَةَ رَسُولِ اللَّهِصلى الله وعليه وآله اِنْحَطّ إلَيْهِ ثَلاثَةُ عَشَرَ أَلْف مَلَكٍ و ثلاثةُ عَشَرَ مَلَكاً كُلُّهُم يَنتَظِرُ الْقائِمَعليهالسلام، وَ هُمْ الّذينَ كانُوا مَعَ نُوحٍعليهالسلام فِى السّفينَةِ وَ الَّذينَ كانوا مع إبراهيمَ الْخَليلِعليهالسلام حَيْثُ اُلْقِىَ فِىالنّارِ، وَ كانُوا معَ عيسىعليهالسلام حَيْثُ رُفِعَ، وَ أَرْبَعَةُ آلافٍ مُسَوِّمينَ و مُردِفينَ، ثَلاثَمأة و ثلاثَة عَشَرَ مَلَكاً يَوْمَ بَدْرٍ، وَ أَرْبَعَةُ آلاف مَلَكٍ الّذينَ هَبَطُوا يُريدُونَ القِتالَ مَعَ الْحُسَيْنبنِ عَلىٍّ عليهماالسلام فَلَمْيُؤْذَنْ لَهُمْ فَصَعَدُوا فِىالْإسْتيذانِ وَ هَبَطُوا وَ قَدْ قُتِلَ الْحُسَيْنُعليهالسلام. فَهُمْ شُعْثٌ غُبْرٌ يَبْكُونَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِعليهالسلام إلى يَوْمِ الْقِيامَةِ، وَ ما بَيْنِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ عليهالسلام إلَى السَّماءِ مُخْتَلَفُ الْمَلائِكَةِ.
ابان بن تغلب گفت: حضرت صادقعليهالسلام فرمودند: گويا كه من قائمعليهالسلام را در پشت شهر نجف مىبينم كه چون بر نجف مسلّط شود بر اسب سياهى كه خالهاى سفيد دارد و ميان دو چشمش لكّه سفيدى است سوار مىشود. آن اسب او را به سرعت حركت مىدهد و اهل هيچ شهرى نيست مگر آنكه گمان مىكنند آن حضرت با آنان و در شهر آنان است؛ و زمانى كه پرچم رسول خداصلى الله وعليه وآله را به اهتزاز در مىآورد سيزده هزار و سيزده فرشته از آسمان به سوى او فرود مىآيند ؛ فرشتگانى كه همه چشم به راه قائمعليهالسلام هستند آنان -همان فرشتگانى- هستند كه با حضرت نوحعليهالسلام در كشتى بودند؛ و همراه حضرت ابراهيم خليلعليهالسلام آنگاه كه به آتش افكنده شد و همراه حضرت عيسىعليهالسلام وقتى كه به آسمان برده شد. و چهار هزار فرشته نشان دار كه به رديف پشت سر هم مىباشند. و سيصد و سيزده فرشتهاى كه در جنگ بدر -همراه لشكر پيامبرصلى الله وعليه وآله- بودند، و چهار هزار فرشتهاى كه از آسمان فرود آمدند تا همراه سيّدالشّهداء حسين بن على عليهماالسلام نبرد كنند ولى به آنان اذن داده نشد و به آسمان بازگشتند تا از خدا اذن بگيرند امّا پس از آنكه فرود آمدند حضرت امام حسينعليهالسلام كشته شده بود. پس آنان موى پريشان و غبار آلود در كنار قبر حضرت حسينعليهالسلام تا روز قيامت گريه مىكنند ؛ و فاصله ميان قبر حسينعليهالسلام تا آسمان محل آمد و رفت فرشتگان الهى است .
* خداوند ولىّ خود حضرت بقيةاللَّهعليهالسلام را اينگونه يارى مىكند. جنّ و انس و آسمان و زمين همه در اختيار خليفه خدايند.
* به خواست و اراده خدا هر كس در هر جا هست امام زمانعليهالسلام را در شهر خود مىبيند.
* در جايى كه فرشتگان الهى كمر خدمت براى امام زمانعليهالسلام بستهاند چه لطف بزرگى است در حقّ ياران حضرت كه به توفيق خداوند بزرگ در ركاب حضرتش جهاد مىكنند.
(38)
عن أبانبن تَغْلِب قال: قال أبوعبدِاللَّهعليهالسلام: سَيَأْتي في مَسْجِدِكُمْ ثَلاثَمائةٍ وَ ثَلاثَة عَشَرَ رَجُلاً -يعنى مسجد مكّة- يَعْلَمُ أَهْلُ مَكّةَ أَنَّهُ لَمْيَلِدْهُمْ آباؤُهُمْ وَ لا أَجْدادُهُمْ، عَلَيْهِمُ السُّيُوفُ، مَكْتُوبٌ عَلى كُلِّ سَيْفٍ كَلِمَةٌ تُفْتِحُ الْفَ كَلمَةٍ، فَيَبْعَثُ اللّهُ تَبارَكَ وَ تَعالى ريحاً فَتُنادى بِكُلِّ وادٍ: «هذَا الْمَهْدىُّ يَقضى بِقضاءِ داود و سُلَيمانعليهماالسلام، (و) لايُريدُ عَلَيْهِ بَيِّنَةً».
ابان بن تغلب گفت: حضرت صادقعليهالسلام فرمودند: بزودى سيصد و سيزده مرد به مسجد شما -بيت اللَّه الحرام- خواهند آمد. اهل مكّه مىدانند كه آنان زاييده پدران و نياكان آنان نيستند. شمشيرهايى بر آنان -حمايل- است كه بر روى هر يك كلمهاى نوشته شده كه هزار كلمه ديگر را مىگشايد. پس خداوند تبارك و تعالى بادى را بر مىانگيزد كه به هر وادى ندا بر دارد: اين است مهدى -آل محمّدعليهمالسلام- كه همچون داود و سليمان قضاوت مىكند و از كسى شاهد و دليلى نمىخواهد .
* ويژگيهاى خود حضرت مهدىعليهالسلام از ولادت تا ظهور و آنچه پس از ظهور بدست آن وجود مقدّس اجرا مىشود همه دلالت بر آن دارد كه امر او الهى است و به دست فرد و يا گروهى نمىباشد. هيچكس هيچگونه دخالتى در هيچ امرى از امور آن عزيز بهتر از جان را ندارد.
* وجود مقدّس امام زمانعليهالسلام را نبايد با هيچ پيامبر و وصىّ پيامبرى مقايسه كرد زيرا امر او امر ديگرى است.
(39)
عن أبيبصيرٍ قال: سأَلَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ أباعبدِاللَّهعليهالسلام: كَْم يَخْرُجُ مَعَ الْقائِمِعليهالسلام؟ فَإِنَّهُمْ يَقُولُونَ: إِنَّهُ يَخْرُجُ مَعَهُ عِدَّةُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلاثمِائَةٍ وَ ثَلاثَةَ عَشَرَ رَجُلاً، قال: وَ ما يَخْرُجُ إلاّ فى أُولى قُوّةٍ، وَ ما تَكُونُ أُولُوا الْقُوَّةِ أَقَلَّ مِنْ عَشْرَةِ آلافٍ .
ابوبصير گفت: مردى از اهل كوفه از حضرت صادقعليهالسلام پرسيد: چند نفر همراه قائمعليهالسلام قيام خواهند كرد؟ - عدّهاى - مىگويند: همراهان حضرت به اندازه اهل بدر، سيصد و سيزده نفر از مردانند. - حضرت - فرمودند: قيام نمىكند مگر در ميان صاحبان قدرت؛ و صاحبان قدرت كمتر از ده هزار نفر نيستند .
* ياران خاصّ غير از لشكريان حضرت مىباشند. لشكريان حضرت كمتر از ده هزار نفر مىباشند.
(40)
عن أبانِبنِ تَغْلِب قال: قال أبوعبدِاللَّهعليهالسلام: إذا قامَ الْقائِمُعليهالسلام لَْم يَقُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْق
ِ الرَّحْمنِ إلاّ عَرَفَهُ صالِحٌ هُوَ أَمْ طالِحٌ؟ لِأنَّ فيهِ آيَةً لِلْمُتَوَسِّمينَ وَ هِىَ بِسَبيلٍ مُقيمٌ .
ابان بن تغلب گفت: حضرت صادقعليهالسلام فرمودند: زمانى كه قائمعليهالسلام قيام كند، هيچكس از آفريدگان خداى مهربان در پيش رويش نمىايستد مگر آنكه -قائمعليهالسلام- او را مىشناسد كه درستكار است يا تبهكار. چرا كه -خداوند متعال فرموده است:- اين نشانهاى براى هوشياران و آن بر راهى ثابت و پايدار است .
* امام زمانعليهالسلام خليفه خدا و امين اللَّه بر همه خلق است. او بر همه چيز جز خدا احاطه دارد و همه مخلوقات را به خوبى مىشناسد. كسى گمان نكند كه او همانند ديگر زمامداران جهان است كه از شناخت اطرافيان خودشان عاجزند. او فريب هيچكس را نمىخورد و به دانش الهى خود عمل مىكند.
و السّلام؛ نيمه شعبان المعظّم 1420 ه . ق
پانوشت:
نظرات شما عزیزان: